Imperfect

Lieve jongen,
je zus en ik, wij praten met elkaar. Niet zoals ik met je broer doe, wanneer hij om een fristi vraagt en dan zegt dat ik de liefste mama van de hele wereld ben, nee, iets anders nog. Sinds een paar weken kijkt ze ons sterk aan als we tegen haar praten en dan probeert ze haar mond te bewegen, te vormen. Ze lacht wat en dan komt er iets uit haar mond dat je kan omschrijven als 'geuj' of als 'grrr'. We praten dus. Want ik zeg iets en zij zegt iets terug.
We begrijpen elkaar daarmee, met 'geuj' en 'grrr', dat is voldoende. Al vraag ik me af of zoiets ook gaat lukken wanneer ze me de eerste keer vraagt om uit te gaan. Of ik haar dan misschien ook aan kan kijken, met mijn mond een beetje open en dan een kleine 'grrr' te doen, of gewoon te lachen. Wellicht niet.
Maar nu, nu kan ik nog niets verkeerd doen voor je zus. Al ben ik moe, kortaf, prikkelbaar, hongerig,... Al laat ik haar even wenen omdat ik op toilet zit, of gewoon omdat ik even geen zin heb om voor de 10e keer die tut terug in die mond te stoppen, ze vergeeft het me nog allemaal. Ze neemt me zoals ik ben, zo imperfect als ik ben, alles is goed voor haar. Hopelijk blijft dat ook nog lang zo.

Kus,
mama

ps Ik moet gaan nu, zus weent, en je broer slaapt :-)

Nieuwjaarswensen

Lieve schat,
Waarom vinden we het allemaal zo belangrijk om een 'jaarovergang' te vieren? Uiteindelijk is het ook maar de ene dag die via een lange nacht overgaat naar een andere dag. Ik denk dat we houden van het gevoel om opnieuw aan iets te starten. Om, na een goed of een minder goed jaar te kunnen zeggen, nu pakken we het anders aan, of dit jaar kan het nog beter. Een beetje een ijkpunt, een mijlpaal als je wil.
Vooral: een schone lei. Het nieuwe jaar geeft ons de kans om steeds weer opnieuw te beginnen. Om goede voornemens te maken (die we na 2 weken al weer vergeten zijn), om soms beloftes te doen (vermageren is misschien de meest gehoorde) en om vooral er sterk in te geloven dat het komende jaar beter zal zijn dat het jaar dat we net afsloten.
Eigenlijk is dit het mooiste wat er bestaat: er is altijd hoop in een mens. Het sterkste wat we allen in ons hebben, is het geloof dat we het morgen beter zullen doen. Dat we doorzetten en doorgaan, ondanks alle versperringen die we op onze weg tegenkomen.
Als ik jullie dit jaar één ding mag wensen, laat het dan dit zijn, laat jouw geloof in beter niet afzwakken. Als er een boomstam op je weg komt, zoek een kettingzaag, of zoek een vriend met een kettingzaag. Laat je niet ontmoedigen door enkel naar de boomstam te kijken, maar ga op je tenen staan, neem een laddertje en kijk eromheen. Er achter ligt opnieuw een hele weg met mogelijkheden voor je klaar!

kus,
mama