Welkom!

Welkom op de blogspot van Tomas Wieme. Tomas werd geboren op 24/09/09 en is gestorven op 25/09/09. Ter herinnering aan zijn aanwezigheid werd deze blog opgericht door zijn mama en papa.
Doorheen de tijd is deze blog geëvolueerd naar algemene bedenkingen en ervaringen omtrent het ouderschap.

woensdag 28 juli 2010

Sterkte!

Lieve kapoen

Waarin ligt de sterkte van een mens? Niet in de manier waarop je hem of haar zijn eigen dagelijkse leven ziet leiden. Maar op de manier waarop ze omgaan met een tegenslag. Aan de manier waarop ze weer alle scherven oprapen en doorgaan, ondanks alles. Ik heb deze wijsheid opgepikt van je papa en nu, ruim 10 maand na je korte bezoekje aan ons, ontdek ik pas hoeveel waarheid er in kan zitten.
De sterkte van een mens is de manier waarop hij omgaat met tegenslag. Hoe hij of zij het een plaats kan geven en verder kan gaan, ondanks alles. Want dat verder gaan, het is veel moeilijker dan het lijkt. Je laat nog steeds een leegte na, een gemis dat elke dag wel wat groter lijkt te worden, want jij had ook elke dag groter moeten worden...

Ik las onlangs een bericht van een mama die haar grote droom op kinderen moest opbergen. Fysisch gezien kon het niet meer en uiteindelijk hadden ze de beslissing genomen om te stoppen met behandelen. Het zijn nog sterkere mensen die zoiets kunnen beslissen. Het moeten heel erg sterke mensen zijn die kunnen zeggen: "Ja, dit is mijn droom en hij zal nooit werkelijkheid komen. En daar moet ik nu mee zien te leven."
Want jouw gemis lieverd, dat is niet altijd zichtbaar aanwezig, niet voor iedereen gekend in de buitenwereld. Je hebt mama's van engeltjes die eigenlijk niet voor mama's aanzien worden, omdat ze geen buggy meesleuren. Ik blijf het oneerlijk vinden, dat een kindje, zo verschrikkelijk gewenst, er niet mag zijn.

Jouw wieg staat trouwens nog steeds op zolder, al 10 maand lang. Evenlang liggen de ballonnen er nog in, die ik er in gelegd had omdat de poes anders jouw plekje zou opeisen. Ik kan ze niet wegdoen. Ik kan er niet aankomen zolang er niet weer hoop is.

Dikke kus,
je mama

maandag 26 juli 2010

Liefde

Lieve Tomas,

Het ligt niet
in de lengte
of zwaarte van tijd
of iets
je lief en dierbaar is

Het ligt
in de diepte
van het verlangen
in de liefde
waarmee
je lief hebt

In de liefde
ligt
het verdriet
als je verliest

En je huilt
omdat
in je tranen
je liefde ligt

(Liesbeth Blok)


Dikke kus,
mama

donderdag 22 juli 2010

Weekendje weg

Dag lieve kapoen,
morgen vertrekken we met zijn drietjes naar vrienden, voor een klein weekendje weg. Je mama kennende zal ze weer vanalles teveel mee hebben en in mijn hoofd ben ik alles al aan het plannen wat we niet mogen vergeten.
Je broer is ondertussen aan het spelen, hij maakt het liefste torens en gebouwen, alhoewel hij later dokter wil worden ;-)
Voor de rest lukt het hier vrij goed de laatste tijd, alhoewel ik je eerste verjaardag steeds dichterbij zie komen. Ik denk dat we hier samen met wat mensen wat zullen drinken en eten en misschien wel wat ballonnen oplaten, die kunnen dan voorbij jou vliegen en onze dikke kussen overbrengen.

Veel liefs,
je mamie

dinsdag 13 juli 2010

Fatou

Dag lieve kapoen
Deze middag twee verrassingen in de post: je boekje 'ik word 11 maanden' en ook een brief van Plan international. Ons meisje in Senegal is blijkbaar verhuisd naar een regio waar we ze niet meer kunnen 'sponseren'. Er zat wel meteen een nieuw dossier in, van een zekere Ka. Een kleine meid, geboren op 19/09/2009. Ik wist eigenlijk niet goed hoe te reageren. Ja, natuurlijk gaan we Ka ook sponseren, zodat ze toch kan opgroeien met basisvoorzieningen, maar tegelijkertijd draaide mijn hartje. Een meisje, 5 dagen verschil met jou. Dat wil zeggen dat we bij elke berichtgeving zullen zien hoe groot jij al zou zijn.
Ik wist even niet goed wat te doen. Het huis leek even te klein. Ben dan maar op de fiets gesprongen en even naar jou geweest. Het kalmeerde een beetje, maar toch heb ik de rest van de dag met de traantjes klaar gezeten. Het is soms zo moeilijk lieverd, om te leven met jouw afwezigheid.
Ik beleef op zo'n dag zoveel pijnlijke momenten opnieuw: de eerste keer dat ik je echt zag (vol buisjes op de intensieve zorgen), het moment dat de beademing weg ging, toen je bij ons kwam in je pyjama'tje, het binnengaan van de kerk achter jouw kleine kleine kistje. Je denkt vaak van: het gaat beter, soms gaat zelfs alles goed, maar die kleine zaken, werpen mij zo vaak terug in de tijd, terug in het verdriet.

Ik zie je graag lieve schat, wou gewoon dat je dicht bij me was...

Lieve kus,
mama

woensdag 7 juli 2010

Weer aan de slag

Dag lieve kapoen
Sinds maandag ben ik weer aan het werk... Ik voelde zowaar wat zenuwen toen ik 's morgens mijn pc opstarte. Maar ondertussen ben ik het alweer gewoon. Het is best wel leuk om weer de drive te voelen, om zaken te realiseren en met andere dingen bezig te zijn dan puur het huishouden.
Je foto'tje staat naast me, in ons bureautje, want je weet het he: altijd dicht bij ons!

Dikke kus!
mama