Soms...

Dag lieve schat,
soms lees je ergens een tekstje, dat door je hele lijf gaat. Alsof die lettertjes zich aan je huid vastkleven, je vasthouden en zich nestelen. Soms lees je een tekstje dat je niet kan lezen zonder een traan. Bitterzoet, maar mooi, bovenal mooi, hemels mooi.
Je raad het al, hier is zo'n tekstje. Ik hoop dat Sharon het niet erg vind, want dit is er eentje speciaal van lieve Loïc en zijn engelzusje Nina.

Je hebt iets uit de hemel meegenomen
Je hebt iets van een engel meegebracht
We zien het als je rustig ligt te slapen
daar in je wiegje midden in de nacht
We hopen dat wanneer je zult gaan groeien
dat stukje hemel blijft bestaan
en dat dat beetje paradijs van boven
je hele leven met je mee zal gaan.

Lieve kus,

mama

Tradities

Lieve schat,
tradities, die kan je erven, overnemen of zelf starten. En je koppige mama is nogal iemand die graag de dingen zelf doet of start. Ga er trouwens maar vanuit dat je papa even koppig is.
Ik keer even een weekje terug, toen was je papa op dit moment voor de derde keer de volledige Ronde van Vlaanderen aan het rijden. Je herinnert je misschien nog dat hij op jouw koffietafel de belofte gedaan heeft om deze in jouw naam te rijden. Wel, je bent er ondertussen drie en de derde Ronde zit er op. Met ongelooflijk veel doorzettingsvermogen heeft je papa de eindmeet gehaald. Ik was ongelooflijk fier, trots en ontroerd.
De ronde is eigenlijk onze voorjaarstraditie geworden, als eerbetoon van papa aan jouw bezoekje. En in het najaar, dan heeft mama haar traditie. Een gezellig verjaardagsfeestje voor jou, zonder tranen en gesnik, maar met familie, vrienden en lachende kindjes die de kaarsjes op je taart uitblazen. Dit jaar komt je vierde feestje er aan en ik bedenk alweer een leuk thema.

Zo zit je in ons hart, zo maak je deel uit van ons gezin, zo maken we onze eigen tradities. Nèh, lekker koppig, we geven jouw niet af of op.

Dikke kus,
mama