Welkom!

Welkom op de blogspot van Tomas Wieme. Tomas werd geboren op 24/09/09 en is gestorven op 25/09/09. Ter herinnering aan zijn aanwezigheid werd deze blog opgericht door zijn mama en papa.
Doorheen de tijd is deze blog geëvolueerd naar algemene bedenkingen en ervaringen omtrent het ouderschap.

donderdag 21 augustus 2014

Moederkloek

Lieve jongen,

ik ben een moederkloek.
Nèh, voila, het is er uit. Ik ben een echte, wandelende moederkloek. Zo een eend waar je je mag bij voorstellen dat er 15 kleintjes achter lopen. Nu er al 4 wondertjes rondlopen denk ik soms wel, bwahja, er kan er nog eentje bij. Nu, laat ons eerlijk zijn, er komt er geentje meer bij (voordat hier allerlei wilde geruchten opsteken).

Maar ik ben wel een moederkloek.
Omdat ik wil zorgen voor kleine eendjes. En dan vooral eendjes die er wat zielig, eenzaam, verdrietig of verzopen uit zien. Voor eendjes die steeds achteraan de rij waggelen wil ik stoppen en zeggen: 'ik zal je een tijdje dragen'.

Soms moeten we gewoon dingen voor elkaar doen.
Niet te zuur zijn.
Zoals deze week, toen er 2 passen voor mij in een felle regenbui een meisje liep. Zonder paraplu. Ze werd doornat. En ik, ik heb even gelopen en mijn paraplu gedeeld met haar.
Zomaar.
Omdat de wereld gewoon beter wordt van een beetje hulp hier en daar.

Lieve kusjes,
je mama

maandag 11 augustus 2014

Broers en zussen

Dag lieve jongen,

Ik wil je iets vertellen over broers en zussen. Ikzelf ben als enig kind opgegroeid, dus de enige ervaring die ik ermee heb is wat ik hoorde zeggen van anderen. Dit weekend zag ik echter wat broers/zussen soms voor elkaar kunnen doen.

Het was trouwens een druk weekend, met drukdoende kindjes, duidelijk met onweer op komst dus. Op een gegeven moment werd het ons echt iets teveel en pakten we de bal af van grote broer (hij was al een 10tal keer gewaarschuwd, soms moet je dan echt ingrijpen). De bal vloog in de bak en grote broer bleef - ietwat geschrokken - staan in de gang.

Waarop zus begon te wenen en uit haar stoel wilde. Zus uit haar stoel gehaald, die liep meteen naar de bal, nam hem uit de bak en gaf hem terug aan haar grote broer. Fwiet, weg was onze sanctie. Maar we vonden het zo verschrikkelijk mooi en solidair van haar, dat we het niet erg vonden. Broers en zussen, ze begrijpen elkaar nog voor ze goed kunnen praten...



Dikke kus,
je mama