soms lees je ergens een tekstje, dat door je hele lijf gaat. Alsof die lettertjes zich aan je huid vastkleven, je vasthouden en zich nestelen. Soms lees je een tekstje dat je niet kan lezen zonder een traan. Bitterzoet, maar mooi, bovenal mooi, hemels mooi.
Je raad het al, hier is zo'n tekstje. Ik hoop dat Sharon het niet erg vind, want dit is er eentje speciaal van lieve Loïc en zijn engelzusje Nina.
Je hebt iets uit de hemel meegenomen
Je hebt iets van een engel meegebracht
We zien het als je rustig ligt te slapen
daar in je wiegje midden in de nacht
We hopen dat wanneer je zult gaan groeien
dat stukje hemel blijft bestaan
en dat dat beetje paradijs van boven
je hele leven met je mee zal gaan.
Lieve kus,
mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten