Lieve jongen,
ik ben een moederkloek.
Nèh, voila, het is er uit. Ik ben een echte, wandelende moederkloek. Zo een eend waar je je mag bij voorstellen dat er 15 kleintjes achter lopen. Nu er al 4 wondertjes rondlopen denk ik soms wel, bwahja, er kan er nog eentje bij. Nu, laat ons eerlijk zijn, er komt er geentje meer bij (voordat hier allerlei wilde geruchten opsteken).
Maar ik ben wel een moederkloek.
Omdat ik wil zorgen voor kleine eendjes. En dan vooral eendjes die er wat zielig, eenzaam, verdrietig of verzopen uit zien. Voor eendjes die steeds achteraan de rij waggelen wil ik stoppen en zeggen: 'ik zal je een tijdje dragen'.
Soms moeten we gewoon dingen voor elkaar doen.
Niet te zuur zijn.
Zoals deze week, toen er 2 passen voor mij in een felle regenbui een meisje liep. Zonder paraplu. Ze werd doornat. En ik, ik heb even gelopen en mijn paraplu gedeeld met haar.
Zomaar.
Omdat de wereld gewoon beter wordt van een beetje hulp hier en daar.
Lieve kusjes,
je mama
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Een beetje herkenbaar toch ;-)
BeantwoordenVerwijderenMijn moederhart heeft onlangs een skateboardjongen zonder jas uitgenodigd in de auto en afgezet aan het voetbalplein :-)
oef, gelukkig, ben niet de enige :-)
BeantwoordenVerwijderen