Sterkte!

Lieve kapoen

Waarin ligt de sterkte van een mens? Niet in de manier waarop je hem of haar zijn eigen dagelijkse leven ziet leiden. Maar op de manier waarop ze omgaan met een tegenslag. Aan de manier waarop ze weer alle scherven oprapen en doorgaan, ondanks alles. Ik heb deze wijsheid opgepikt van je papa en nu, ruim 10 maand na je korte bezoekje aan ons, ontdek ik pas hoeveel waarheid er in kan zitten.
De sterkte van een mens is de manier waarop hij omgaat met tegenslag. Hoe hij of zij het een plaats kan geven en verder kan gaan, ondanks alles. Want dat verder gaan, het is veel moeilijker dan het lijkt. Je laat nog steeds een leegte na, een gemis dat elke dag wel wat groter lijkt te worden, want jij had ook elke dag groter moeten worden...

Ik las onlangs een bericht van een mama die haar grote droom op kinderen moest opbergen. Fysisch gezien kon het niet meer en uiteindelijk hadden ze de beslissing genomen om te stoppen met behandelen. Het zijn nog sterkere mensen die zoiets kunnen beslissen. Het moeten heel erg sterke mensen zijn die kunnen zeggen: "Ja, dit is mijn droom en hij zal nooit werkelijkheid komen. En daar moet ik nu mee zien te leven."
Want jouw gemis lieverd, dat is niet altijd zichtbaar aanwezig, niet voor iedereen gekend in de buitenwereld. Je hebt mama's van engeltjes die eigenlijk niet voor mama's aanzien worden, omdat ze geen buggy meesleuren. Ik blijf het oneerlijk vinden, dat een kindje, zo verschrikkelijk gewenst, er niet mag zijn.

Jouw wieg staat trouwens nog steeds op zolder, al 10 maand lang. Evenlang liggen de ballonnen er nog in, die ik er in gelegd had omdat de poes anders jouw plekje zou opeisen. Ik kan ze niet wegdoen. Ik kan er niet aankomen zolang er niet weer hoop is.

Dikke kus,
je mama