Lieve kapoen,
de laatste 2 dagen probeert je mama om alles wat los te laten... het verdriet om jou dat als een deken om me kan hangen mag niet belemmeren dat ik geniet van de twee andere fantastische mannen die ik hier thuis heb. Dus daarom laat ik je los, van hieraf moet je gaan, of zoiets.
En jij, als engel van mijn hart, weet maar al te goed hoe verankerd je bent, in ons leven, in ons hart, in ons gezin. Maar ik moet het een beetje loslaten, het hoofd wat fris maken en niet meer elke minuut denken aan de 'wat als'.
Ik laat je een heel klein beetje los lieverd...
Dikke kus,
mama
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten