Dag lieve schat,
heb je zaterdag evenveel als ons genoten?
Het was zo'n speciale gebeurtenis... Je papa maar gas geven, samen met Jörgen, en ik, samen met je grote broer en nog heel wat anderen supporteren. Ik krijg er nog steeds wat kippenvel van, zeker nu we ook de video's kunnen bekijken.
Je papa heeft een prachtprestatie neergezet, het weer was goed, je broer was flink en de supporters riepen mee op elke helling. Ik zou zelfs durven zeggen dat je papa op de Bosberg vleugels kreeg, het einde van de 260 (270) km naderde dan ook. Als het niet zoveel trainen en afzien was, ik zou het elk jaar doen ;-)
En de aankomst, de knuffel achteraf, tja, die zei meer dan woorden, het kleine traantje dat we gedurende de dag lieten ook. Maar je was bij ons lieverd, in ons hart, in de zon die uitbundig scheen en op de borstkas van je papa, je naam in grote letters...
Veel liefs,
je mama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten