Dag lieve kapoen,
ik wil je graag iets vertellen over een ander, erg bijzonder kapoentje. Geen idee of zijn mama en papa het wel willen dat ik hem met naam en toenaam vernoem, dus laat ik hem maar Mister E. noemen (een beetje naar analogie naar jou, omdat we je Mister T. noemden toen je nog in mijn buik zat). Mister E. is een surviver, laat ik daar maar duidelijk over zijn. Hij heeft al zoveel moeten meemaken, operaties, medicijnen, revalidaties etc dat sommige mensen zich wel afvragen hoe dat nu kan, zo'n klein manneke dat zich overal doorheen vecht.
Ook mama heeft heel veel kaarsje voor hem doen branden, in die tijden toen hij het heel erg moeilijk had. Maar zie, Mister E. wordt sterker met de dag en zijn oogjes fonkelen ongelooflijk. De guitigheid zit in zijn kaakjes en soms lijkt het wel alsof hij in één oogopslag iemand kan doorgronden.
Ok ok, ik geef het toe, ik ben niet echt objectief als het gaat over Mister E. Want nog meer dan alle andere baby's voel ik me soms door hem met jou verbonden. Op een heel rare, niet erg logische manier (logica en gevoelens, niet altijd op eenzelfde lijn). Het is immers door de capriolen van Mister E. dat we bij jou meteen wisten dat je toestand 'meer dan ernstig' was. Omdat we iets wisten van saturatiewaarden. Het was ook door Mister E. dat we niet meteen van het ergste uit gingen, omdat er immers al ongelooflijk veel mogelijk is op medisch vlak.
Jammer genoeg kon er voor jou niets meer gedaan worden. Maar, dat denk ik dan, voor Mister E. kon dat wel, en hebben alle mogelijke doktoren al hun vernuft gebruikt om te zorgen dat hij nog steeds bij ons is. Met zijn guitige oogjes en kaakjes.
Ik heb het hier vroeger al eens gezegd, als jij een verliezend lotje bent, dan is hij zonder twijfel een winnend. En laat me dat nu eens moed geven. Moed om toch positief te denken.
En ja, ik ben er zeker van dat jij, Mister T. en Mister E. het goed zouden gedaan hebben, als guitige maatjes ondereen. Grote broer en de grote broer van Mister E. doen het immers ook wel goed samen. En als ik jouw grote broer zie omgaan met Mister E., tja, dan denk ik alleen maar dat hij een enorm goede en lieve grote broer is.
dikke kus en knuffel,
mama
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
(Ik ben geen grote schrijver - dus opvoorhand sorry als het verkeerd/raar zou overkomen (niet de bedoeling!)), maar 'k heb deze post al veel zitten lezen en de "op een niet erg logische manier" herken ik maar al te goed. Want op een even niet erg logische manier zal jullie Mister T. voor mij ook altijd een beetje in onze Mister E. zitten.
BeantwoordenVerwijderenNet toen jij, Mister T., verhuisde naar de sterretjes, zette Mister E. zijn laatste rechte lijn naar zelfstandig ademen in.
Alsof je besloten had van hierboven af het kleine beetje adem dat je had gehad door Mister E.'s luchtpijpje erbij te blazen. Of om het in de vergelijking van je mama te gieten: alsof jij met je onschuldige hand Mister E.'s lotje (en door je mama's vergelijking ben ik als koosnaampje "lotje" tegen Mister E. beginnen te zeggen :-)) op de winnende stapel gelegd hebt. En eigenlijk ben ik een keihard rationeel, maar voor zoiets moois maak ik graag een uitzondering.
De mama van Mister E.
He, stom, ik moet de reacties vaker checken, zie het nu pas... en kleine traantjes in de ogen ja ;-)
BeantwoordenVerwijderen