Praat over mij
Niet elke dag
Niet elk uur
Maar af en toe.
Zomaar, terloops.
Even aanraken, even uitspreken.
Je naam.
Je aanwezigheid.
Je was er.
Je bent er.
Altijd.
Bij ons gezin.
Brenda
Speciaal voor alle kindjes die af en toe vergeten worden, doodgezwegen. Alsof gewoon doodgaan nog niet genoeg is. Tomas is er geweest, zij ook. Spreek hun naam uit, laat hen leven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Mooi... Misschien fout van me, maar op m'n werk is er iemand die ik enkel ken van hallo en dag en een sociaal praatje heel af en toe, en zij verloor haar kindje vorig jaar, na een goeie 6 maanden zwangerschap. Telkens als ik haar zien altijd wanneer zij bezig is en ik naar huis vertrek en dus weinig tijd heb, heb ik zin om haar iets te zeggen of te vragen over hoe het gaat en haar te zeggen dat ik haar zoontje Lucas niet vergeten ben. Maar ik ken haar amper en vraag me af of de situatie (weinig tijd, bezig, ...) daar wel geschikt voor is. Toch denk ik de hele tijd: waarschijnlijk denkt iedereen zo en zegt niemand iets en lijkt het alsof ze geen mama is en haar zoontje er niet is... Misschien is die situatie voor jou wel herkenbaar... Ik wil je bij deze alvast laten weten dat ik je blog volg, en dat jullie kleine lieve Tomas zeker niet vergeten wordt...
BeantwoordenVerwijderenEn trouwens, Tomas en ik delen onze geboortedag... Ik zal op m'n verjaardag dus zeker eventjes denken aan de zijne... X
BeantwoordenVerwijderenMercikes Barbara!
BeantwoordenVerwijderen