Dag lieve schat,
we hebben volgende week dinsdag een afspraak in het UZ, om nu definitieve antwoorden te krijgen op vragen die al lang door ons hoofd spoken. Aan de ene kant ben ik tevreden dat we die afspraak krijgen, aan de andere kant zou ik het liever uitstellen en ben ik doodsbang dat we te horen zouden krijgen dat we zelf ook met een dna-defect rondlopen waar we ons niet bewust van zijn.
Er was dus wel een middenrif schatje, maar het was niet sterk genoeg om de organen uit je buik tegen te houden en de longen perfect te laten ontwikkelen, dat weten we al. En dat er een kleine afwijking is gevonden in je dna, dat weten we ook, maar meer niet...
Nog even verder afwachten dus.
In tussentijd heb ik heel veel tijd om aan je te denken, als ik lig te rusten met mijn eigen herniaatje, ook weer niet goed, want er zijn alweer heel wat traantjes gevloeid...
Dikke kus,
mama
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten