Dag lieve schat,
ik denk dat alle gebeurtenissen zich beginnen te manifesteren in mijn lichaam. Naast de bekkeninstabiliteit blijk ik ook nog met een 2-tal hernia's te zitten. Tel daarbij nog een grieperig gevoel, aften in mijn mond, een ferme verkoudheid en als laatste nog wat misselijkheid en buikgerommel. Ik ben dus eerder een sputterende motor dan een goed draaiend machientje.
Maar bon, dit weekend heb ik dus eens wat meer gerust en raad eens, ik voel me al weer beter! Want hoe moeilijk het ook mag zijn, ik laat het hoofdje niet hangen. Niets is immers voor altijd, alle ziektes zullen wel weer over gaan, alleen jouw afwezigheid, die is wel voor altijd...
Ben vandaag trouwens nog eens naar je grafje geweest, de dure rozen staan nog altijd mooi, oef, dan waren ze hun geld toch waard ;-)
Dikke zoen,
mama
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten