Lieve schat,
sommige zaken blijven je lang bij, zoals sommige gedichtjes. Het valt me op dat ik de laatste jaren steeds meer en meer mensen zie gaan die ik goed kende, of graag had. Soms is het een beetje aangekondigd, vaak onverwacht. Voor hen en natuurlijk ook voor jou, vond ik dit mooie gedichtje van Toon Hermans. Ik moet immers niet proberen te verwoorden wat ik voel als er al zoveel moois is geschreven...
Voor een vriend
Nu 't rouwrumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er 'n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegenkomen,
we zeggen veel te gauw: het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan.
Hele lieve kus,
je mama
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten