Grote broer is trots

Lieve kapoen,
vandaag (opnieuw) een gesprekje met je grote broer gevoerd, over jou. Hij zat in bad toen hij over zijn broer Tomas begon. Toen ik zei dat jij zijn kleine broer was, wou hij weten of hij dan de grote broer was. Toen ik ja zei, keek hij me zo trots en aan zei: 'Ik ben blij dat ik de grote broer van Tomas ben, ik zie Tomas graag'. Kijk, de waarheid komt uit een kindermond, dat zeggen ze zo vaak, maar er nog te weinig nagedacht over de echte waarheid hierbij. Dat een kind gewoon verteld wat in hem opkomt. Ik vroeg of hij nog wist dat hij jou gezien had en ja, zei hij, daar waren nog allemaal andere babytjes ook. Toen ging het ook over het feit dat hij jou nog eens wou zien en toen zei hij letterlijk: "Je kan het nog eens vragen aan de mevrouw en dan gaat die Tomas brengen en in zijn bedje leggen en dan kunnen we hem zien!"
Ik stond eigenlijk perplex... Ok, we hebben je broer vorig jaar alles laten meemaken, niets weggestopt, maar uiteindelijk dachten we dat hij meer bezig was met het speelgoed dan met andere zaken. Maar nu blijkt wel degelijk dat hij alles bewust heeft meegemaakt. Dat hij een jaar later (en dit lijkt me op de tijdslijn van iemand van 3.5 jaar nogal veel) nog steeds deze zaken weet.
Hij is opmerkelijk, en slim, en lief, en mijn allerliefste jongen. Grote broer is trots op zijn kleine broer en mama, mama is trots op allebei!

Dikke zoen,
ik ;-)