Dag kapoen,
ik heb net je foto's nog eens bekeken, en je boekje dicht tegen me aan gedrukt. Want alhoewel het verstand er vaak goed mee om kan, zegt mijn hartje zo vaak iets anders. Ik durf niet altijd meer tellen hoe oud je nu zou zijn, al weet ik vaak bij het kijken naar een ander kindje dat hij / zij je leeftijd heeft.
Mijn hart maakt grote sprongen, van boven naar beneden, en weer terug. Zoals zonet, toen ik een traantje liet en je grote broer zei dat ik niet moest wenen, dat hij mij zou troosten.
Vraag ik dan teveel van hem? Want zijn kleine armpjes kunnen niet alles fixen, hoe sterk ze ook al zijn. En zijn hartje, het is soms ook zo klein. Van boven naar beneden, en niet altijd terug, omdat er zoveel zaken zijn die me dagelijks doen denken aan je.
Lieve schat, geef je broer een mooie droom vannacht? Hij is zo ongelooflijk superfantastisch en ik zie hem zo ongelooflijk graag...
kus,
je mama
ps als je dan toch mooie dromen rondstrooit, gooi er gerust nog eentje naar papa in Aberdeen en misschien ook eentje naar mij ;-)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten