Een nieuw engeltje.

Dag lieve schat,
ik schrok zo erg toen ik deze namiddag bij je kwam en er allemaal bloemetjes naast je lagen... Blijkbaar is er opnieuw een engeltje bij gekomen. Uit de kaartjes kon ik afleiden dat het Laura was, een meisje dus. Ik had zo gehoopt dat er nooit nog een kruisje naast je zou komen, maar jammer genoeg hebben we zoiets niet in de hand. Ik zei tegen Matias dat er je nu een vriendinnetje hebt en hij keek rond en riep maar 'waar?, waar mama?'. Moeilijk om uit te leggen he.
Ik was net met je broer op de terugweg naar de auto toen ik een aantal mensen zag afkomen, recht naar ons toe. Het waren de mama en papa van Laura. Het deed me zo'n verdriet om ze te zien, ik was opnieuw terug op de dag van jouw begrafenis. Het rare is dat ik deze morgen buiten kwam bij de bakker en de kerkklokken luidden. Op één of andere manier deed het luiden me denken aan het moment dat we met jou uit de kerk kwamen en ik moest erg aan je denken. Ik had niet durven denken dat ik een nieuw kruisje zou aantreffen...
Lieve schat, geef Laura alvast een knuffel van ons allemaal, we zullen haar de komende maanden en jaren ook veel zien. En zeg haar dat ze eens een teken geeft aan haar mama en papa, zoals jij bij ons ook doet, zodat hun verdriet ooit ook draaglijk mag worden...

Dikke knuf,
mama